W kan. 871 Kodeksu Prawa Kanonicznego ustawodawca kościelny stwierdził, że płody poronione, jeśli żyją, należy – jeśli to możliwe – ochrzcić. Prawodawcy chodzi o zrealizowanie prawa osoby poczętej do udziału w pełni zbawienia, o którą Kościół winien się troszczyć z najwyższą starannością. Fakt ten jest istotny również dla zorganizowania odpowiedniego pochówku. Również Karta Pracowników Służby Zdrowia wydana przez Papieską Radę ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia z 1995 roku rozstrzyga, iż płodowi już martwemu należy się szacunek właściwy każdemu zmarłemu człowiekowi. Wynika z tego, że nie wolno go niszczyć, jakby był jakimś odpadem. W granicach możliwości należy mu się należyty pochówek (nr 146). Także polskie prawo cywilne określa możliwości zorganizowania pochówku przez najbliższych dla osób martwo urodzonych.

Duszpasterz powinien pokierować modlitwą w taki sposób, aby odpowiednio nią objąć rodziców i rodzinę zmarłego dziecka. W przypadku dzieci ochrzczonych można sprawować Mszę św. w intencji rodziców, którzy przeżywają jedno z najtrudniejszych doświadczeń ludzkich. Trzeba mieć również świadomość tego, iż nauczanie Kościoła nie traktuje pochowania dzieci poronionych jako obowiązku religijnego, dlatego dopuszcza, aby dzieci zmarłe w okresie płodowym zostały pochowane bez religijnego obrzędu, lecz zawsze z zachowaniem takiego sposobu pochowania, który jest godny osoby ludzkiej. Jeśli jednak rodzice dziecka poronionego proszą o radę i pomoc lub dzielą się tym trudnym doświadczeniem śmierci z proboszczem, powinien on dopomóc w organizacji godnego pochówku. Nie można tej sprawy zlekceważyć lub zbagatelizować. Należy również wyraźnie wspierać osoby lub organizacje, które zajmują się organizowaniem godnego pochówku dla dzieci z aborcji lub pozostawionych po aborcji.

Pełna treść artykułu dostępna na www.zarzadzanieparafia.pl »

Jeśli nie ma Ksiądz dostępu, proponuję DOSTĘP TESTOWY »

Oficjalne dane statystyczne wskazują jednoznacznie, że większość cmentarzy w Polsce przynależy do związków wyznaniowych, z czego najliczniej występują cmentarze katolickie związane z parafią. Zadania proboszcza jako zarządcy parafią posiadającą własny cmentarz obejmują zatem działania związane z administrowaniem także tą nieruchomością. Zdecydowane odróżnienie obszarów aktywności zarządcy cmentarza i obowiązków z nimi związanych pozwoli na uniknięcie odpowiedzialności za naruszenie przepisów powszechnie obowiązujących, zwłaszcza tych dotyczących prawa konkurencji.

Dlatego warto zaznaczyć i podkreślić, czym charakteryzują się i co zaliczmy do sfery utrzymania i zarządzania cmentarzami, a czym jest organizowanie usług cmentarnych, i porównać to z usługami pogrzebowymi.

Utrzymanie cmentarzy wyznaniowych i zarządzanie nimi należy do obowiązków parafii, których są one własnością. Dlatego zarządcą (często jednocześnie administratorem) cmentarza wyznaniowego jest proboszcz takiej parafii. Czynności administrowania cmentarzem proboszcz może powierzyć wyznaczonej do tego celu przez niego osobie lub przedsiębiorstwu na podstawie umowy, która określa zakres tego administrowania, z zachowaniem jednak uprawnień proboszcza jako zarządcy cmentarza. Nie tylko celowe działania, ale także zaniedbanie mogą spowodować odpowiedzialność cywilną z tytułu ewentualnych uchybień w zarządzie danego cmentarza na podstawie przepisów prawa cywilnego. Dlatego istotne jest poznanie ciążących na proboszczu zobowiązań i wcześniejsze zadbanie o terminowe i dokładne ich wykonywanie.

Podstawowym obowiązkiem zarządu cmentarza jest utrzymywanie czystości na ścieżkach, wywóz śmieci, remont dróg cmentarnych, a także utrzymanie zieleni, trawników oraz parkingów przycmentarnych. Warto jednak dokonać szerszej analizy konkretnych zobowiązań wynikających z tej funkcji.

W obszarze obowiązków zarządczych należy wyróżnić:

- czynności administracyjne, tj. nadzór architektoniczno-urbanistyczny, sanitarny i porządkowy, prowadzenie ksiąg, udostępnianie infrastruktury cmentarza;

- czynności porządkowe, do których zalicza się: pielęgnacja zieleni, konserwacja urządzeń cmentarnych i utrzymanie czystości;

- czynności związane z rozbudową infrastruktury cmentarza.

Trzeba pamiętać, że powyższe obowiązki zarządcy, w przeciwieństwie do usług pogrzebowych, nie są otwarte dla konkurencji. Oznacza to, że zarówno tworzenie cmentarzy, jak i sprawowanie czynności zarządczych nad nimi, zostało wyłączone spod powszechnie obowiązujących przepisów związanych z otwartym rynkiem. Wszelkie czynności w tym zakresie mogą być wykonywane samodzielnie przez zarządcę cmentarza, a także przekazane innemu podmiotowi, jednak nie może istnieć cmentarz prywatny. Jedynymi podmiotami, które mogą prowadzić cmentarze, są władze kościelne albo świeckie.

Polecam pełną treść artykułu na www.zarzadzanieparafia.pl »

Z różnych przyczyn załatwiając sprawę administracyjną, wchodzimy w tzw. bieg postępowania administracyjnego. W celu wyeliminowania z obiegu decyzji czy wyroków błędnych i niesprawiedliwych potrzebna jest możliwość odwołania się od nich, a wcześniej możliwość wpływania na ich treść. Jednym z narzędzi, którym jako interesant urzędu możemy się posłużyć, są terminy. Choć przyjmuje się, że ich zadaniem jest zapewnienie szybkiego i sprawnego załatwienia sprawy administracyjnej, wskazuje się na różne rodzaje terminów, dzieląc je według rozmaitych kryteriów. Aby jednak nie zanudzać teorią i skupić się na praktycznych przykładach, w niniejszym artykule zostaną omówione głównie te związane z decyzjami i postanowieniami oraz odwołaniem się od nich.

Poprzednie nabory, w których mogły uczestniczyć parafie, odnosiły się przede wszystkim do kwestii:

• Źródła ciepła;
• Termomodernizacji budynków zabytkowych – w tym ocieplania ścian, wymiany stolarki okiennej i drzwiowej, wymiany dachu.

Głównym podmiotem na rynku, który dofinansowuje projekty parafii, jest Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Na ten moment nie są prowadzone nabory skierowane dla kościołów.

W celu przygotowania się do nowej perspektywy finansowej na lata 2021–2027, ważne jest, aby przygotować odpowiednią dokumentację do potrzeb konkursowych. Jest to element uniwersalny, który występuje przy każdym naborze, tj.:

• Kosztorys wraz z dokumentacją techniczną (planistyczną i wykonawczą);
• Pozwolenie na budowę;
• Audyt efektywności energetycznej.

Kluczowym dokumentem, który pozwala na ubieganie się o dofinansowanie, jest audyt efektywności energetycznej. Motywuje on potrzebę wykonania termomodernizacji budynku. Jest to analiza bieżącego stanu technicznego obiektu oraz analiza wariantów realizacji inwestycji wraz z oszacowaniem oszczędności zużycia energii. Audyt pozwoli określić, gdzie występują problemy z efektywnością energetyczną budynku i co należy zmienić. Inwestycje powinny znacząco wpływać na redukcję zużycia energii, emisji dwutlenku węgla oraz innych szkodliwych substancji do powietrza.

Program rządowy dofinansowania termomodernizacji budynków mieszkalnych »